Ლამინარული სისხლის დინების პროცესის ანალიზი

Სისხლის ლამინარული დარღვევის პალატა, ცნობილი როგორც სტერილური პალატა ან ერთმიმართული დარღვევის პალატა, არ წარმოადგენს ერთ ან რამდენიმე პალატას, არამედ "სუფთა სამედიცინო ერთეულს", რომელიც შედგება ამ სპეციალური პალატისგან და სხვა საჭირო დამხმარე ოთახებისგან.

Ჩვენს დაწესებულებაში ჩვეულებრივ რამდენიმე პაციენტთა ჯგუფს ვხედავთ: ლეიკემით დაავადებულებს, რომლებსაც თავისი ან დონორის მიერ გადანერგილი აღმოშვების მოლურჯო მიიღეს, კიბოს პაციენტებს, რომლებიც აგრესიულ ქიმიოთერაპიის კურსს გადიან, ადამიანებს, რომლებიც სხეულის დიდ ფართობზე გავრცელებული მძიმე დაწვებით ავადობენ, ადამიანებს, რომლებიც მძიმე ინფექციებით ბრძვიან, და ტრანსპლანტაციის მიმღებებს. ასეთი ადამიანებისთვის უბრალოდ შეუძლებელია კონტროლირებადი გარემოს გარეშე გადარჩენა, ვინაიდან მათი იმუნური სისტემები უკვე არ მუშაობს სწორად. ამიტომ გვჭირდება სპეციალური სტერილური ოთახები, სადაც ინფექციები ვერ გავრცელდება. ამ დროს, ორი დეპარტამენტი სხვებთან შედარებით უფრო მეტად დამოკიდებულია ასეთ წმინდა სივრცეებზე. ჰემატოლოგიის ერთეულები უზრუნველყოფენ სისხლის კიბოს პაციენტებს, ხოლო დაწვების ცენტრებს მსგავსი დაცვა სჭირდებათ, განსაკუთრებით კი იმ მიკვეთებისა და გამოსაშვის ქსოვილების დაბინძურების რისკის გამო.

Ასეპტური მედიცინის დამახასიათებელი თავისებურება არის ლამინარული დინების პაინტებში გაწეული სპეციალური სამედიცინო დახმარება, სადაც სრული სტერილობის შენარჩუნება პაციენტის უსაფრთხოებისთვის აბსოლუტურად აუცილებელია. ამ სპეციალურ ოთახებში შესვლის გეგმის შემთხვევაში ნებისმიერმა ადამიანმა უნდა წინასწარ გაიაროს საჭირო მომზადების პროცედურა. ისინი უნდა გაივლინონ თავი და ნებისმიერი ნივთი, რასაც ისინი წაიღებენ, მკაცრი პროტოკოლების შესაბამისად. შესვლის დღეს პაციენტები სტარტულს უწევენ მედიკამენტული აბაზანით, რის შემდეგაც იცვიან სტერილურ ტანსაცმელს, ქვეშას და სპეციალურ ჩეხლებს, რომლებიც განკუთვნილია ამ გარემოსთვის. ლამინარული დინების ზონაში არაფერი შედის დეზინფექციის გავლის გარეშე. შიგნით ყოველი პროცედურა, პირადი მოვლის რიტუალები და ყოველდღიური აქტივობები ხორციელდება მედპერსონალის მკაცრი ზედამხედველობის ქვეშ, რომლებიც მუშაობენ მხოლოდ ამ კონტროლირებულ გარემოში.

1. სისხლის ლამინარული დინების დარბაზის გეგმავიწყობა

Მნიშვნელოვანია იმის გადაწყვეტა, თუ სად უნდა მოხდეს პაციენტის განთავსება. საუკეთესო შემთხვევაში, მისი მოთავსება მოხდეს ნებისმიერი დაბინძურების წყაროებისგან შორს, მშვიდ ადგილზე, და უზრუნველყოთ კარგი ჰაერის ხარისხი იმ ადგილზე. საუკეთესო პრაქტიკა ითხოვს, რომ ასეთი პაციენტი განთავსდეს საავადმყოფოს შენობის ბოლოში, სხვა სექციებიდან გამოყოფილი, ისე, რომ ის წარმოქმნას საკუთარ სექციას. თუ საჭიროა მისი განთავსება სხვა სუფთა განყოფილებების ახლოს, უნდა იყოს უზრუნველყოფილი შესაბამისი კავშირი თანამშრომლების გადასაადგილებლად, მაგრამ ამ სივრცეების გარკვეულწილად გამოყოფაც შენარჩუნდეს. ასეთი გამოყოფა ხელს უწყობს ჰიგიენის სტანდარტების შენარჩუნებას საერთოდ. განლაგება პირდაპირ აისახება იმზე, თუ როგორ მუშაობს ყველაფერი ყოველდღიურად.

Მასშტაბის ასაშენად არსებული მკაცრი წესების დაწესება პრაქტიკულად შეუძლებელია. სამედიცინო დაწესებულებები საკუთარი განყოფილებების ზომის და გარე პაციენტების წელზე წელის მოძრაობის გათვალისწინებით განსაზღვრავენ, თუ რამდენი საწოლის საჭიროება აქვთ. სივრცის გაანგარიშებისას უმეტესი დაწესებულება იწყებს დაახლოებით 200 კვადრატული მეტრის მაჩვენებლიდან 1-2 საწოლიანი განყოფილებებისთვის. თითოეული დამატებითი საწოლის დასამაგრებლად საჭიროა დაახლოებით 50 კვადრატული მეტრის დამატება. ჩემი გამოცდილების გათვალისწინებით, საერთო ჰემატოლოგიის განყოფილებებისთვის საუკეთესო ვარიანტია ოთხი ლამინარული დინების სამკურნალო დანაყოფის არსებობა. ასეთი კონფიგურაცია ხელს უწყობს ინფექციის კონტროლს, ასევე საშუალებას იძლევა პაციენტების მოვლა უზრუნველყოფილი იქნას არაგადატვირთულ პირობებში.

Ჯანდაცვის დაწესებულებებისთვის ფუნქციონალური სივრცეების დაგეგმვისას მნიშვნელოვანია რომ გადავცდეთ ლამინარული დინების პაინტების საზღვარს. შენობას საჭიროება აქვს მხარდაჭერის სხვადასხვა ადგილებშიაც. ამას შორის შედის ადგილები, სადაც მედიკოსები პაციენტების დაკვირვებას ახორციელებენ დაკვირვების პუნქტებიდან ან მუშაობენ მათ სამუშაო ადგილებზე. სუფთა სადიდო სივრცეები საჭიროა უსაფრთხოდ გადაადგილებისთვის სხვადასხვა ზონებს შორის. უნდა იყოს სპეციალურად დაკავებული მკურნალობის ოთახები და საცავები სტერილური მასალებისთვის. მომზადების ადგილები ხშირად ასევე გამოიყენება აღდგენის სივრცეებად. საკვების მომზადების ადგილებს საჭიროება აქვთ ცალკე სივრცეში. ბუფერული ზონები ხელს უწყობს სექციებს შორის მოძრაობის კონტროლს. სპეციალიზებული ადგილები, მაგალითად მედიკამენტული აბაზანები და პაციენტების სანაოსნოები აუცილებლად უნდა იყოს შესაძლებელი. სპეციალურად დანიშნული სადიდო სივრცეები სტუმრებისთვის საშუალებას იძლევა ოჯახის წევრებს ნახონ მათი ახლობლები უსაფრთხოდ და უნაღდოდ. ნარჩენების მართვას საჭიროებს სპეციალური ოთახები სწორად გასანადგურებლად. თანამშრომლებს საჭიროება აქვთ ადგილებში გადაცვალონ თავიანთი წელზე მოსავლელი წინ დაბრუნების წესის დაცვით და ასევე გამოცვლის და საშრობის საშუალებებით. სამედიცინო პერსონალის საოფისე და სავალდებულო სივრცეები სრულ ასობით ავსებს იმ სურათს, რაც ფუნქციონალურ ჯანდაცვის გარემოს ქმნის.

Იმის დაცვა, რომ საქმეები ინახება სუფთა ან დაბინძარებული იყოს მნიშვნელოვანია იმის მართვისთვის, ვინ შედის სამკურნალო ერთეულში მთავარი შესასვლელიდან. ადამიანებსა და ნივთებს საჭირო აქვთ ცალ-ცალკე ბილიკები, რათა არ აირიან და არ გავრცელონ ინფექციები. როდესაც ვინმე შედის, ისინი უნდა მიჰყვნენ დანიშნულ ბილიკებს, რათა ყველაფერი მოწესრიგებული იყოს. პაციენტების დასახლების ადგილის ახლოს განსაზღვრულია გარეთ დახურული სადილო გზის შექმნა. ეს სივრცე სამსახურს ასრულებს, სადაც ერთი საჭიროა ვიზიტორებისთვის უსაფრთხოდ სადგურად და მეორე საშუალებას აძლევს მასალების გადატანას სუფთა ადგილებიდან დაბინძარებულ ზონებში. ასეთი მოწყობა ხელს უწყობს სუფთა ზონებისა და დაბინძარებული ზონების შორის საჭირო გამყოფის შენარჩუნებას მთელი სამკურნალო დაწესებულების მასშტაბით.

Ლამინარული დინების პაისიზების განზომილების განხილვისას, დიზაინერებმა უნდა დაარწმუნონ ფუნქციონალური მოთხოვნებისა და ბიუჯეტის შეზღუდვების კომპრომისი. უფრო დიდი სივრცე ნიშნავს უფრო დიდი ჰაერის მომზადების სისტემებს, რაც აძლიერებს როგორც საწყისი მშენებლობის ხარჯებს, ასევე მიმდინარე ექსპლუატაციურ ხარჯებს. პაციენტები ატარებენ დაახლოებით ორი თვის ამ კონტროლირებულ გარემოში, ამიტომ შეზღუდული პირობები შეიძლება გამოწვეული იყოს შეზღუდვის შეგრძნება. ჩვენ ვნახეთ შემთხვევები, სადაც შეზღუდული სივრცე უწყობს ხელს განწყობის ცვლილებას გაბრაზებიდან დამწყობი იზოლაციამდე, რაც ყვება ამარცხებს აღდგენის პროცესს. პრაქტიკული გამოცდილება აჩვენებს, რომ უმეტესობა დაწესებულებებისა პაციენტის თითოეული ადგილისთვის 8 კვადრატული მეტრის გარშემო მოხვდებიან. ჩვენი სამინდო შეფასებები აჩვენებს საუკეთესო განზომილებებს ჭერის სიმაღლით 2.2მ-დან 2.5მ-მდე, რაც საშუალებას იძლევა საკმარისი სიმაღლე იყოს დაცული იატაკის ფართის დაზოგვის გარეშე. საინტერესოა, რომ ჯანდაცვის სტანდარტების განვითარებასთან ერთად პაციენტის კომფორტის მოთხოვნების მომატებასთან ერთად, ბევრი ახალი დაწესებულება სივრცეს უფრო მეტ სივრცეს გამოყოფს, ვიდრე ტრადიციული მიდგმები ირჩევს.

Იმის გათვალისწინებით, რომ მისიის სახელმწიფო სამსახურში მყოფი პაციენტების დაკვირვების სარკმელი ძალიან მნიშვნელოვანია, საჭიროა საუკეთესო ადგილის არჩევანი. დაკვირვების სარკმლები უნდა იყოს მთავარი დახმარების სივრცისა და წინა სათანადობის ან წმინდა სადებების შორის. საუბრის მიზნებისთვის ასევე უნდა იყოს სარკმელი პაციენტის ოთახსა და სტუმრების სადების შორის. სარკმლის ქვედა ნაწილის დაწევა მნიშვნელოვანია, რადგან ეს საშუალებას აძლევს პაციენტებს დაინახონ ის რასაც ირგვლივ მიმდინარეობს, მაშინაც კი როდესაც ისინი უბრალოდ საწოლში არიან. ისინი იხილავენ სამსახურში მყოფ თანამშრომლებს, ამხედრებენ ნათესავებს, რომლებიც სადებში გადიან და იხილავენ იმას, რაც გარეთ მიმდინარეობს. საუბრის სარკმელს კი ალუმინის რეჟიმი სჭირდება, განსაკუთრებით მგრძნობიარე მომენტებში, როდესაც პირადი ცხოვრება ყვება. ზოგიერთ შემთხვევაში ასეთი სარკმლების ქვეშ გადაადგილებადი სარკმლები ან სპეციალური ხვრელებია განთავსებული, რომლებიც საშუალებას აძლევს საწვავის ხაზების გატარებას. ამ განლაგების შედეგად მედიცინის მიწოდება, საკვების გაცემა და საწვავის ხაზების გატარება ხდება პაციენტის ოთახში შესვლის გარეშე. დაბინძურებულ სივრცეში შესვლების შემცირება კი საშუალებას აძლევს სუფთავე შეინარჩუნოთ, რაც საშუალებას აძლევს ინფექციის გავრცელების შეცდომას შეამციროს.

Გადატანის ფანჯრების დიზაინი: ეს სპეციალური წვდომის წერტილები საუკეთესოდ მუშაობს, როდესაც ისინი განთავსებულია სადგურებს პირდაპირ გარე სივრცეებთან მიმაგრებულ სადიდო სივრცეებში, რათა უფრო იოლად გადაადგილდეს ნარჩენი მასალები პაციენტთა ზონებიდან. თუ გარემოებები სტანდარტული განმარტვის შესაძლებლობას არ იძლევა, თანამშრომლებმა შესაძლოა ყველაფერი შეაფუთონ წყაროსთან და გაუშვან მოწყობილი ნაგავის გადატანის ფანჯრებში, რომლებიც განთავსებულია დაწესებულ სუფთა სადიდო სივრცეებში. სტერილური შენახვის ადგილებს აუცილებლად სჭირდებათ საკუთარი გადატანის ფანჯრებიც, ასევე სამზარეულო სივრცეებში, სადაც მზადდება საკვები. ფანჯრები საშუალებას გვაძლევს საჭირო მარაგები და მოწყობილობები შევიტანოთ ამ მგრძნობიარე გარემოებში სუფთაობის სტანდარტებისა და სამუშაო პროცესის ეფექტურობის შეულახავად.

2. სივრცის დიზაინი

Ჰემატოლოგიის განყოფილებები ხშირად შიდა მედიცინის სამედიცინო ერთეულებშია განთავსებული, თუმცა ზოგჯერ ისინი არსებობენ როგორც არადამოუკიდებელი სივრცეები მიუხედავად საავადმყოფოს ზომისა და რესურსებისა. როდესაც გარკვეული მკურნალობისთვის სუფთა ოთახებია საჭირო, ისინი სტანდარტული ტრაფიკის არეებიდან განსხვავებულ ზონებში უნდა იმყოფებოდეს. თითოეული სუფთა ოთახის მოწყობისას საერთოდ შედის რამდენიმე გასაღები კომპონენტი: მომსახურების მომზადების ადგილები, მოწოდებული პაციენტების სანაპირო ოთახები როგორც საშრობით, ასევე აბაზანით, პირადი მედიცინის სადგურები, სპეციალური სარეცხი და დეზინფექციის საშუალებები, ასევე სათადარიგო მასში განთავსებული ჰაერის გასუფთავების სისტემების მიმართულებით. პაციენტის კომფორტისა და ინფექციის კონტროლის გასაუმჯობესებლად სასურველია სანაპირო ოთახების ცალკეული მოწყობა გაზიარებული ვარიანტის მაგივრად. ეს სივრცეები ერთ ადამიანზე დატვირთული სტერილური სტანდარტების შენარჩუნებას უზრუნველყოფს. შესასვლელზე უნდა იყოს არა მარტო სტანდარტული ფეხსაცმელის შეცვლის ადგილები, არამედ მეორეული შეცვლის პუნქტებიც განსხვავებული სექციების შორის გადატარების პროფილაქტიკის მიზნით. ჰიგიენის ზომების ასპექტში, სისხლის ლამინარული ნაკადის განყოფილებებში განთავსებული სარეცხი მიდამოები უნდა იყოს დამაგრებული ხელის შეხების გარეშე ინდუქციური შლანგებით, ვინაიდან ხელით მართვადი შლანგები გავრცელების ნათელ რისკს უზრუნველყოფს პათოგენების.

Სისხლის პალატებს სხვადასხვა სტანდარტი სჭირდებათ დამალის გასაწმენდად, დამოკიდებულებით იმაზე, მიიღებენ პაციენტები მკურნალობას თუ აღდგენილობენ. მკურნალობის პერიოდში საჭიროა პირველი კლასის დამალის გასაწმენდა, ხოლო აღდგენის პერიოდში შეიძლება გამოვიყენოთ მეორე კლასის ან უკეთესი დაწესებულებები. ჰაერის დინების სისტემამ უნდა იმოქმედოს ზემოდან მიწოდებით და ქვემოდან დაბრუნებით. კერძოდ პირველი კლასის პალატებში, უნდა იყოს ვერტიკალური ერთმიმართულებიანი ჰაერის დინება, რომელიც მოიცავს მთელ პაციენტის აქტივობის არეს, გარდა საწოლების. მიწოდების ჰაერის სამუშაო ადგილის მინიმალური ფართი უნდა იყოს მინიმუმ 6 კვადრატული მეტრი, ხოლო დაბრუნების ჰაერი უნდა მოდის როგორც ოთახის მარცხენა, ისე მარჯვენა მხრიდან. თუ აირჩევა ჰორიზონტალური ჰაერის დინება, მაშინ პაციენტების არეები უნდა იყოს მითითებული ადგილებში, სადაც სუფთა ჰაერი პირველად შედის, დარწმუნდით, რომ საწოლების თავის მხარე იქნება მიმართული სუფთა ჰაერის შესასვლელის მიმართულებით. თითოეული პალატის ჰაერის გასუფთავების სისტემას სჭირდება ორი ცალკეული ბგერის მუშაობა, რომლებიც ერთდროულად მუშაობენ დაუსვენებლივ მთელი დღის განმავლობაში. სიჩქარის კონტროლიც ასევე აუცილებელია, რათა შესაძლებელი იყოს მინიმუმ ორი განსხვავებული ჰაერის სიჩქარის რეგულირება. აქტიური მკურნალობის დროს, ჰაერის დინების სიჩქარე სამუშაო ადგილებში არ უნდა დაეცეს 0.20 მეტრ წამში, ხოლო მაშინაც კი, როდესაც პაციენტები ისვენებენ, იგი უნდა დარჩეს 0.12 მ/წ-ზე მაღლა. ასევე მნიშვნელოვანია ტემპერატურის დიაპაზონი - ზამთარში ტემპერატურა შიგნით უნდა იყოს მინიმუმ 22 გრადუსი ცელსიუსი, ტენიანობა კი არანაკლებ 45%, ხოლო ზაფხულში პირობები არ უნდა აღემატებოდეს 27°C-ს ტემპერატურას და ტენიანობა უნდა იყოს შეზღუდული 60%-მდე. ხმაურის დონეც მნიშვნელოვანია; ყველაფერი უნდა იყოს 45 დეციბელზე ნაკლები. ბოლოს, ყველა მიმდებარე და დამაკავშირებელი სივრცე უნდა შეინარჩუნოს მინიმუმ 5 პასკალი დადებითი წნევის სხვაობა, დაბინძურების გავრცელების შესაჩერებლად.

Ეფექტური კლიმატ-კონტროლის სისტემა ჯერ უნდა დააკმაყოფილოს რამდენიმე მთავარი მოთხოვნა. ზონირების მიმართულება უნდა გაითვალისწინოს ისეთი ფაქტორები, როგორიცაა შიდა კლიმატის პარამეტრები, სამედიცინო მოწყობილობების არსებობა, ჰიგიენის სტანდარტები, სამუშაო საათები, გაგრილების მოთხოვნები და ნებისმიერი დამატებითი საჭიროებები. დაწესებულების შიდა სხვადასხვა ფუნქციონალური არეები უნდა იმუშაოს დამოუკიდებლად, თითოეული კი უნდა წარმოადგენდეს თავის საკუთარ განსხვავებულ სისტემას დაკავშირების გარეშე. ჰაერის გაგრილების ზონებს შორის უნდა იყოს შესაბამისი შენახვა, რათა თავიდან იქნას აცილებული ჰაერით გადაცემული ნაწილაკების საშუალებით გადატენია. ეს მნიშვნელოვანია ჯანდაცვის სფეროში, სადაც ინფექციის კონტროლი ყველაზე მნიშვნელოვანია. განსაკუთრებული ყურადღება უნდა გამუდდეს იმ სივრცეებს, რომლებიც მოითხოვს სიწმინდის გარკვეულ დონეს, ასევე მაღალი დაბინძურების მაჩვენებლიან ადგილებს, რომლებსაც უნდა ჰქონდეთ სრულიად მოწყობილი და დამოუკიდებელი სისტემები სხვებისგან.

Პაციენტებისთვის სანაოსნოების დიზაინის შესახებ განხილვისას რამდენიმე მნიშვნელოვან ფაქტორზე უნდა დაუთმოთ ყურადღება. პირველ რიგში, თითოეული სანაოსნოს კომპარტმენტისთვის გამოყოფილი სივრცე უნდა იყოს მინიმუმ 1,1 მეტრი გამრავლებული 1,4 მეტრზე, ხოლო კარები უნდა იხსნას გარეთ შიდა მიმართულების ნაცვლად. ასეთი კომპარტმენტების შიგნით სამედიცინო საჭიროებებისთვის აუცილებელია ინფუზიური კრივების არსებობა. უნდა იყოს მასალისგან დამზადებული სასქესო მისასვლელები, რომლებიც არ იშლება დაბინძურებას და საშუალებას გვაძლევს მათი ხანგრძლივად გაწმენდა მოხდეს გამოყენების შემდეგ. თუ განხილულია ისრის ტიპის მისასვლელის გაკეთება, უნდა დაუშვებელი იყოს სიმაღლეზე ცვლილება ან ასვლა რომელიმე ზონაში. მისასვლელთან აუცილებელია უსაფრთხოების მაუწყებელი მარტივი ღონის არსებობა სტაბილურობის უზრუნველსაყოფად. სანაოსნოებში ასევე უნდა იყოს ანტები და ხელის ავტომატური დასაბამისი სადგურები ხელის ხელოვნური დაბანის საშუალებების ნაცვლად. გარე საშენ ნაგებობების შემთხვევაში, მათი მთავარ შენობებთან დაკავშირება სადიდო გზით არის პრაქტიკული და ესთეტიკური მხარდაჭერის საფუძველზე. პაციენტებისთვის განკუთვნილი არასასქესო სანაოსნოები უფრო მარტივად მოწესრიგებულ და მოხერხებულ გამოსავალს სთავაზობენ. პირადი და საზოგადოებრივი სანაოსნოების საშუალებების სრული ხელმისაწვდომობის მახასიათებლები უნდა შეესაბამებოდეს ეროვნული ხელმისაწვდომობის დიზაინის კოდის (GB 50763) სტანდარტებს.