အောက်စီဂျင် ပြတ်လပ်မှု? ဆေးရုံကြီးများအတွက် အောက်စီဂျင် ဂျင်နရိတ်တာဖြင့် ဖြေရှင်းပါ

ကြီးမားသော ဆေးရုံများတွင် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အောက်စီဂျင် အကျပ်အတည်း ပိုမိုဆိုးရွားလာခြင်း

နိမ့်ပါးသောနှင့် အလတ်စားဝင်ငွေရှိ နိုင်ငံများတွင် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အောက်စီဂျင် ကင်းလွတ်မှု - ဆက်တိုက်ဖြစ်ပေါ်နေသော စိန်ခေါ်မှု

နိမ့်ပါးသောဝင်ငွေနှင့် အလတ်စားဝင်ငွေရှိ နိုင်ငံများတွင် အရေးပေါ်အခြေအနေများတွင် လိုအပ်သည့် အောက်စီဂျင်ကို ရရှိရေးနှင့် ပတ်သက်၍ ကြီးမားသော ပြဿနာများရှိနေပါသည်။ အရေးပေါ်ကျန်းမာရေး ထောက်ပံ့မှုများ လိုအပ်နေသော လူနာများ၏ ခုနစ်ယောက်တွင် ခုနစ်ယောက်ခန့်မှာ ဤအသက်ကယ် အရင်းအမြစ်ကို ရယူနိုင်ခြင်း မရှိပါ။ မကြာသေးမီက လန်ဆက် ဂလိုဘယ်ဟက်လ်သ် ကော်မရှင်၏ အစီရင်ခံစာအရ HIV/ AIDS နှင့် ပတ်သက်၍ လူလေးယောက်လျှင် တစ်ယောက်သာ ကုသမှုမှ လွဲချော်ခဲ့ရပြီး တီဘီရောဂါတွင် လူငါးယောက်လျှင် တစ်ယောက်သာ လွဲချော်ခဲ့ရသည့် အခြေအနေထက် ဤအခြေအနေမှာ သာ၍ပိုမိုဆိုးရွားပါသည်။ ဤကင်းမဲ့မှု၏ အကြောင်းရင်းများမှာ များပြားပြီး ရှုပ်ထွေးမှုရှိပါသည်။ အသက်ရှူခြင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာများကို သင့်တော်စွာ ရောဂါရှာဖွေဖော်ထုတ်နိုင်ရန် နေရာအများအပြားတွင် ပဲ့တင်အောက်စီမီတာ (pulse oximeters) များ မလုံလောက်ပါ။ အာဖရိကနှင့် တောင်အာရှတို့ရှိ ဒေသများအတွင်း အောက်စီဂျင် စီလင်ဒါများ ပို့ဆောင်မှုများ နှောင့်နှေးနေပါသည်။ ထောက်ပံ့မှုအခကြေးငွေကို မိသားစုအများအပြား ကိုယ်ပိုင် ပေးချေရမည့် ကုန်ကျစရိတ် အတားအဆီးကိုလည်း မမေ့ပါနှင့်။ အကြီးစား ဆေးရုံများတွင် အရေးပေါ် ခွဲစိတ်ကုသမှုများအတွင်း အောက်စီဂျင် ပေးပို့မှုကို ကန့်သတ်ရန် ရွေးချယ်စရာ မရှိဘဲ ဆုံးဖြတ်ရသည့် အခြေအနေမျိုး တစ်ခါတစ်ရံ ရှိနေပြီး ကျေးလက်ဒေသများရှိ သေးငယ်သော ကျန်းမာရေးဌာနများမှာမူ အခြေခံ ပိုက်လိုင်းစနစ်များကိုပင် တပ်ဆင်ရန် စောင့်ဆိုင်းနေဆဲ ဖြစ်နိုင်ပါသည်။

အရေးပေါ်အခြေအနေများအတွင်း တတိယအဆင့်နှင့် ဒုတိယအဆင့် ဆေးရုံများတွင် အောက်စီဂျင်ရရှိမှု

ပိုးတုပ်ကွေးရောဂါ စတင်ဖြစ်ပွားချိန်တွင် ကျွန်ုပ်တို့၏ ဆေးရုံများရှိ အောက်စီဂျင်စနစ်များသည် မည်မျှအားနည်းလွန်းကြောင်း ထင်ရှားစွာ မြင်တွေ့ခဲ့ရပါသည်။ ထိုသို့သော အကြီးမားဆုံး လပိုင်းများအတွင်း အာဖရိကတိုက်ရှိ အသက်ရှူကူပစ္စည်းများ အသုံးပြုနေရသည့် ဆေးရုံများတွင် ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါသည်များ၏ လေးပုံတစ်ပုံနီးပါးမှာ လိုအပ်သည့် အောက်စီဂျင်ကို ရရှိနိုင်ခြင်းမရှိသောကြောင့် သေဆုံးခဲ့ကြရပါသည်။ ဤပြဿနာများသည် အသစ်မဟုတ်ပါ။ SARS-CoV-2 ကို မည်သူမျှ မကြားဖူးမီကတည်းက သေးငယ်သော ဆေးရုံများသည် ပုံမှန်အောက်စီဂျင် ပေးပို့မှုပြဿနာများနှင့် ရင်ဆိုင်နေခဲ့ရပါသည်။ တောင်အာရှတစ်ဝှမ်းရှိ မုတ်သုံများကြောင့် အောက်စီဂျင်စီလင်ဒါများကို သယ်ဆောင်လာသည့် ကုန်တင်ကားများ နောက်ကျခဲ့ပြီး မြောက်ပိုင်း နိုင်ဂျီးရီးယားတွင် ရာသီဥတုအအေးများကြောင့် လများပတ်လုံး လမ်းများသည် သွားလာရန် မဖြစ်နိုင်ခဲ့ပါ။ ဆေးရုံများစွာကို ဝန်ဆောင်မှုပေးနေသည့် အောက်စီဂျင် ထုတ်လုပ်ရေးစက်ရုံကြီးများသည် ပြင်ဆင်မှုများ သို့မဟုတ် အစိတ်အပိုင်းများ စောင့်ဆိုင်းနေစဉ် အချိန်၏ ၃၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့် အလုပ်မလုပ်ဘဲ ရပ်နားနေတတ်ပြီး ဖိစီးနေသည့် စနစ်တွင် နောက်ထပ် ကန့်သတ်မှုတစ်ခုကို ဖန်တီးပေးခဲ့ပါသည်။

ကိုဗစ်-၁၉ ပိုးတုပ်ကွေးရောဂါ စီးဆင်းမှုကြောင့် အောက်စီဂျင် ပေးပို့မှုစနစ်များအပေါ် သက်ရောက်မှု

ကမ္ဘာတစ်လွှားရှိ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အောက်စီဂျင်လိုအပ်ချက်ကို ပန်းဒီမစ်ကြောင့် အမှန်တကယ် မြင့်တက်လာခဲ့ပြီး ၂၀၂၁ ခုနှစ်က လိုအပ်ချက်သည် အံ့ဖွယ်ရုံ ၄၆၀% တိုးတက်ခဲ့သည်။ ပမာဏများစွာဖြင့် ပေးပို့ရရှိသော ပစ္စည်းများအပေါ် အားကိုးနေသည့် ဆေးရုံများသည် ရုတ်တရက် တိုးများလာမှုကို မလိုက်လျောညီထွေရှိစွာ မဖြည့်ဆည်းနိုင်ခဲ့ပါ။ အဆင့်နိမ့်နှင့် အလတ်စားဝင်ငွေရှိ နိုင်ငံများသည် ဤအကျပ်အတည်းကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် နေ့စဥ် အောက်စီဂျင်စီလင်ဒါ တစ်သောင်းငါးထောင်ခန့် ပိုမိုလိုအပ်နေခဲ့သည်။ သို့သော် ဤအရေးပေါ်အခြေအနေများကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် ဤဆေးရုံများ၏ ငါးပုံတစ်ပုံထက် နည်းပါးသော အဖွဲ့အစည်းများသာ ဆေးရုံအတွင်း အောက်စီဂျင် ထုတ်လုပ်ပေးသည့်စက်များ ရှိခဲ့ကြသည်။ ဟိုင်တီကဲ့သို့သော နေရာများတွင် မိသားစုများသည် အရေးပေါ်အောက်စီဂျင် တင်များအတွက် တစ်ပတ်လျှင် ဒေါ်လာ ၅၀၀ ကုန်ကျခဲ့ရပြီး လူအများစု၏ တစ်လအတွင်း ရရှိသော ဝင်ငွေ၏ ငါးဆခန့် ဖြစ်ခဲ့သည်။ ပန်းဒီမစ်ကာလအပြီးတွင် ကျန်းမာရေးစနစ်များသည် အောက်စီဂျင်ထုတ်လုပ်ပေးသည့်စက်များကို ဦးစားပေးမှုအဆင့်များတွင် ပိုမိုမြှင့်တင်လာသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ သို့သော် အရင်းအမြစ်နည်းပါးသော ဒေသများရှိ ဆေးရုံများ၏ လေးပုံတစ်ပုံခန့် (၄၃% ခန့်) သည် ဤအရေးကြီးသော မွမ်းမံမှုများကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းရန် လိုအပ်သော ငွေကြေးမရှိသေးပါ။

PSA အောက်စီဂျင် ဓာတ်ခွဲခန်းများ အလုပ်လုပ်ပုံနှင့် ဆေးရုံများအတွက် အဘယ်ကြောင့် သင့်တော်သည်ကို

ဖိအားပြောင်းလဲခြင်းဖြင့် စုပ်ယူသော အောက်စီဂျင်စက်ရုံများ - အခြေခံမူနှင့် ထိရောက်မှု

PSA (ဖိအားပြောင်းလဲခြင်းဖြင့် စုပ်ယူခြင်း) အောက်စီဂျင် ဓာတ်ခွဲခန်းများသည် ဖိသိပ်ထားသောလေထုမှ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာအဆင့်အတန်းရှိ အောက်စီဂျင်ကို ရယူရန် မော်လီကျူးလာစစ်ထုတ်စက်များကို အသုံးပြုသည်။ ဤလုပ်ငန်းစဉ်တွင် အဆင့်သုံးဆင့်ပါဝင်သည်-

1. လေ အားပိုင်း : ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလေထုကို ညစ်ညမ်းမှုများမှ စစ်ထုတ်၍ ဖိသိပ်ပေးသည်။
2. နိုက်ထရိုဂျင် စုပ်ယူခြင်း : ဖိသိပ်ထားသောလေထုသည် နိုက်ထရိုဂျင်မော်လီကျူးများကို ဖမ်းဆီးထားသော ဇီအိုလိုက်ဘက်များကို ဖြတ်သန်းသွားပြီး 93±3% သန့်စင်သော အောက်စီဂျင်ကို စီးဆင်းခွင့်ပြုသည် (PSA အောက်စီဂျင် ဓာတ်ခွဲခန်းများ)။
3. အိုကျစင်ထွက်ရှားမှု : သန့်စင်ပြီးသော ဓာတ်ငွေ့ကို ဆေးဘက်ဆိုင်ရာအသုံးပြုမှုအတွက် ချက်ချင်းသိုလှောင်ထားပြီး အကောင်းဆုံးစနစ်များတွင် 95% အထိ ထိရောက်မှုရရှိစေသည်။

ဤနည်းလမ်းသည် အအေးပိုင်းခွဲခြားခြင်းကို မှီခိုမှုကို ဖျက်သိမ်းပေးပြီး စွမ်းအင်ထိရောက်မှုရှိပြီး ဆေးရုံများအတွက် အဆင့်များစွာတိုးချဲ့နိုင်စေသည်။

နေရာတွင်းရှိ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အောက်စီဂျင် ဓာတ်ခွဲခန်းများသည် အပြင်ပန်းမှ ပို့ဆောင်မှုများအပေါ် မှီခိုမှုကို လျော့နည်းစေသည်

PSA စနစ်များကို အသုံးပြုသော ဆေးရုံများသည် အပြင်းအထန် လိုအပ်မှု ၅၀၀% တိုးတက်ခဲ့စဉ်အတွင်းတွင်ပင် (WHO 2021) ဆက်တိုက် အော်ကျူဂျင် ဝင်ရောက်မှုကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ခဲ့သည်။

PSA အခြေပြု ထုတ်လုပ်မှုပေါ်တွင် အော်ကျူဂျင် ပေးပို့မှု စနစ်များ၏ ယုံကြည်စိတ်ချရမှု

PSA ဂျင်နရေတာများသည် နှစ်စဉ် စစ်ထုတ်ကိရိယာ အစားထိုးမှုများကိုသာ လိုအပ်ပြီး နေ့စဉ် ၂၄ နာရီ အလုပ်လုပ်နိုင်သည်။ မော်ဒျူလာ ဒီဇိုင်းများသည် စွမ်းဆောင်ရည် ပြောင်းလဲမှုများကို ခွင့်ပြုပြီး အရေးပေါ်ကုသမှု ယူနစ်များတွင် လုံးဝ ကင်းလွတ်စေသည်။ ၂၀၂၂ ခုနှစ် နိုင်ဂျီးရီးယားတွင် ပြုလုပ်သော လေ့လာမှုတစ်ခုအရ PSA ပါသော ဆေးရုံများသည် မီးပျက်ချိန်တွင် အော်ကျူဂျင်နှင့် သက်ဆိုင်သော သေဆုံးမှုကို ၃၄% လျှော့ချနိုင်ခဲ့သည်။

ဥပမာဖော်ပြချက် - အာဖရိကနှင့် တောင်အာရှရှိ ဆေးရုံများတွင် PSA အော်ကျူဂျင် ဂျင်နရေတာများ တပ်ဆင်မှု

အိန္ဒိယရဲ့ ကျေးလက်ဒေသတစ်ခုမှ ဆေးရုံတစ်ခုသည် အောက်ဆီဂျင်စက်ကိရိယာများကို စီလင်ဒါအခြေပြုစနစ်များမှ နာရီစာ ၅၀ ကျယ်ဝန်းမီတာရှိသော PSA စက်ရုံသို့ ပြောင်းလဲခဲ့ပါသည်။ ထိုပြောင်းလဲမှုက လစဉ်ကုန်ကျစရိတ်ကို ဒေါ်လာ တစ်သောင်းနှစ်ထောင်မှ ဒေါ်လာ နှစ်ထောင်ရှစ်ရာအထိ သိသိသာသာ လျော့ကျစေခဲ့ပါသည်။ ထို့အပြင် အိန္ဒိယတစ်ဝှမ်းတွင်သာမက ကင်ညာရှိ ဆေးရုံများတွင်လည်း အလားတူဖြစ်ရပ်များကို တွေ့ရပါသည်။ အသက်ရှူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ရောဂါများ ပိုမိုများပြားသော အချိန်များအတွင်း ထိုစနစ်များသည် ၉၉.၈ ရာခိုင်နှုန်းနီးပါး အလုပ်လုပ်နိုင်ခဲ့ပါသည်။ ထိုကဲ့သို့ ယုံကြည်စိတ်ချရမှုမျိုးသည် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အောက်ဆီဂျင်ထုတ်လုပ်မှုတွင် တွေ့ရသည့်အတိုင်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ ဤဥပမာများသည် PSA နည်းပညာသည် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုကို ရရှိရန် အတော်ကြာ မညီမျှမှုရှိခဲ့သော နေရာများတွင် မည်သို့အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိနိုင်ကြောင်း ပြသနေပါသည်။

အောက်ဆီဂျင်ထုတ်စက်နှင့် ရိုးရာ အောက်ဆီဂျင်ပို့ဆောင်မှု - အဓိက အားသာချက်များ

ဝေးလံသောနှင့် အောက်ဆီဂျင်လိုအပ်ချက်များများရှိသော နေရာများတွင် ရိုးရာ အောက်ဆီဂျင်ပို့ဆောင်မှု၏ အားနည်းချက်များ

ဝေးလံသောနေရာများ သို့မဟုတ် အရေးပေါ်အခြေအနေများတွင် အောက်စီဂျင်ပမာဏများကို ရယူရန်မှာ ဆိုင်းဘက်များစွာကြောင့် အလွန်ခက်ခဲပါသည်။ ထိုဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးမှာ စရိတ်ကြီးမားပြီး သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးမှာ အချိန်ကြာမြင့်ပြီး သိုလှောင်ရန်လိုအပ်ချက်များကြီးမားကာ ပေးပို့မှုကွန်ယက်များမှာ လုံလောက်စွာ ခိုင်မာမှုမရှိပါ။ ဆင်းရဲသောဒေသများရှိ ဆေးရုံများသည် ဤအရေးကြီးသော အရင်းအမြစ်အတွက် ၃၀ မှ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ပိုမိုပေးဆောင်နေကြရပါသည်။ ပြဿနာများ ပိုဆိုးလာပါက၊ ဥပမာ ကပ်ရောဂါ၏ ဆိုးရွားသောလှိုင်းများအတွင်းတွင် ဗဟိုစက်ရုံများသည် အောက်စီဂျင်လိုအပ်ချက် ရုတ်တရက်များပြားလာသည့်အခါ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ထုတ်လုပ်ပေးနိုင်ရန် မဖြစ်နိုင်ခဲ့ပါ။ မကြာသေးမီကနှစ်က Global Health Monitor ၏ အဆိုအရ အဓိကဆေးရုံများ၏ လေးပုံတစ်ပုံနီးပါးမှာ အကောင်းဆုံးမဟုတ်သောအချိန်များတွင် အောက်စီဂျင်လုံးဝကင်းလုံးခဲ့ကြရပါသည်။

ဆက်တိုက်ကုသမှုပတ်ဝန်းကျင်များတွင် PSA အောက်စီဂျင်ဂျင်နရေတာများ၏ အားသာချက်များ

PSA အောက်စီဂျင် ထုတ်လုပ်သည့်စနစ်များသည် အပြင်ပန်းအခြေအနေများကို လွန်ကျူး၍ ကိုယ်ပိုင် ဆေးရုံအဆင့် အောက်စီဂျင်ထုတ်လုပ်မှု (90–95% သန့်စင်မှု) ကို ပေးဆောင်ပါသည်။ လူသားများမှ စီလင်ဒါများကို လက်ဖြင့် လဲပေးရန် လိုအပ်သည့် စုပုံ၍ ပို့ဆောင်မှုများနှင့် မတူဘဲ PSA စနစ်များသည် နေ့စဉ် ၂၄ နာရီ အနည်းငယ်သော စီမံခန့်ခွဲမှုဖြင့် လည်ပတ်နိုင်ပြီး ICU နှင့် ခွဲစိတ်ကုသရေး အထူးကုဌာနများအတွက် အရေးကြီးပါသည်။ နေရာတွင်္သား ထုတ်လုပ်သည့်စနစ်များကို အသုံးပြုသည့် အဆောက်အဦများတွင် အရန်စနစ်များနှင့် တွဲဖက်အသုံးပြုပါက မီးပျက်ချိန်တွင် 99.6% ပေးပို့မှု ဆက်လက်ရရှိမှုကို တွေ့ရှိရပါသည်။

အချိန်ကာလအတွင်း အောက်စီဂျင်ထုတ်စက်များ၏ ကုန်ကျစရိတ် ထိရောက်မှု

PSA ဂျင်နရေတာများသည် အစပိုင်းတွင် ဈေးနှုန်းပိုမြင့်မားပြီး အရွယ်အစားနှင့် အထူးသတ်မှတ်ချက်များပေါ်မူတည်၍ ပျမ်းမျှ $150k မှ $500k အထိရှိသည်။ သို့သော် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ထိုစနစ်များသည် ပို့ဆောင်ခ၊ ငှားရမ်းခနှင့် အသုံးမပြုဘဲ ပျက်ကုန်သော အောက်စီဂျင်များကို ဖယ်ရှားပေးခြင်းဖြင့် ငွေကြေးကို ခြွေတာပေးနိုင်သည်။ ဆေးရုံအခြေခံအဆောက်အအုံများနှင့် ပတ်သက်သော လတ်တလော သုတေသနအရ ဆေးရုံအများစုသည် ပို့ဆောင်မှုနှင့် သိုလှောင်မှုစရိတ်များကို ခြွေတာခြင်းဖြင့် ၁၈ လမှ ၄၂ လအတွင်း မူလရင်းနှီးငွေကို ပြန်လည်ရရှိနိုင်သည်။ အိပ်စင်း ၅၀ ထက်ပိုသော ဆေးရုံများကို ဥပမာကြည့်ပါ။ စီလင်ဒါများကို အသုံးပြုသည့်အခါ တစ်နှစ်လျှင် အောက်စီဂျင်စရိတ်မှာ ခန့်မှန်း $740k မှ ကိုယ်တိုင်ထုတ်လုပ်သုံးစွဲခြင်းဖြင့် $210k အထိ ကျဆင်းသွားပြီး ဘဏ္ဍာရေးအရ ပိုမိုများပြားသော လူနာများကို ကုသနိုင်သည်။ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုအတွင်း စာရင်းကို တွက်ချက်ကြည့်ပါက ဘဏ္ဍာရေးဆိုင်ရာ ဆန်းစစ်သူများသည် ရိုးရာ အများအပြားဝယ်ယူမှုသဘောတူညီချက်များနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ၆၀% မှ ၇၅% အထိ ခြွေတာမှုများကို တွေ့ရှိကြသည်။

အဓိက ဘဏ္ဍာရေးနှိုင်းယှဉ်ချက် (၁၀ နှစ်အတွက်)

တန်ဖိုးအချက်အလက်	အောက်စီဂျင် အများအပြားပို့ဆောင်မှု	Psa generator
လော့ဂစ်တစ်စရိတ်	$2.1M	$0
စနစ်ရှင်းလင်းမှု	$380k	$520k
အောက်စီဂျင် ပျက်ကုန်မှု	$670k	$85k
စုစုပေါင်း	$3.15M	$605k

ဆေးရုံများတွင် အောက်စီဂျင်ထုတ်လုပ်သည့်စနစ် အသုံးပြုမှုကို အဟန့်အတားများကို ကျော်လွှားခြင်း

ဗဟိုချုပ်ကိုင်မှုမရှိသော စနစ်များရှိ ဆေးရုံများတွင် အောက်စီဂျင် ဖြန့်ဖြူးရေးအတွက် အခြေခံအဆောက်အအုံ စိန်ခေါ်မှုများ

မန်ကျည်းတန်းနှင့် အလတ်စားဝင်ငွေရှိသော နိုင်ငံများရှိ ကျန်းမာရေးစင်တာများ၏ ၇၃% ခန့်သည် ပိုက်များဖြင့် အောက်ဆီဂျင် ဖြန့်ဖြူးပေးသည့် စနစ်များကို မှန်ကန်စွာ မရှိကြောင်း WHO ၏ မကြာသေးမီက ထုတ်ပြန်ချက်အရ သိရပါသည်။ ထိုအစား အောက်ဆီဂျင်လိုအပ်ချက် မြင့်တက်လာသောအခါ ယုံကြည်စိတ်ချရခြင်း မရှိသော စံခွဲစနစ်ဟောင်းများကို အားကိုးနေကြရပါသည်။ အောက်ဆီဂျင် ထုတ်လုပ်ပေးသည့်စနစ်များနှင့် အလုပ်လုပ်နိုင်သော ဖြန့်ဖြူးပေးသည့် ပိုက်လိုင်းများဖြင့် လက်ရှိအဆောက်အဦများကို ပြန်လည်တပ်ဆင်ရန် CHAI သုတေသနအရ အစပိုင်းတွင် ဒေါ်လာ ၁၈၀,၀၀၀ မှ ၃၀၀,၀၀၀ အထိ ကုန်ကျပါမည်။ ဘတ်ဂျက်ကန့်သတ်ချက်များနှင့် ရင်ဆိုင်နေရသော အများပိုင်ဆေးရုံများအတွက် ဤကုန်ကျစရိတ်သည် မဖြစ်နိုင်သလောက်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာပင် မော်ဒျူလာ PSA စနစ်အသစ်များသည် တဖြည်းဖြည်း တိုးတက်ကောင်းမွန်လာစေရန် အခွင့်အလမ်းပေးသည့် ချဲ့ထွင်နိုင်သော ပိုက်လိုင်းရွေးချယ်စရာများနှင့် တွဲဖက်ပါရှိပါသည်။ ယခင်က အသုံးပြုခဲ့သော ဗဟိုချုပ်ကိုင်သည့် စနစ်ကြီးများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ဤနည်းလမ်းသည် အစပိုင်းရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကို ၄၀% ခန့် လျှော့ချပေးနိုင်ပါသည်။

သုံးစွဲနိုင်သည့် အရင်းအမြစ်များ ကန့်သတ်ချက်ရှိသော ဧရိယာများရှိ ကျန်းမာရေးစင်တာများအတွက် အခြေအနေအလိုက် အောက်ဆီဂျင် ဖြေရှင်းနည်းများ

ယနေ့ခေတ်တွင် သက်ဆိုင်ရာလိုအပ်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီသော အင်ဂျင်နီယာစနစ်ဖြင့် ဖန်တီးထားသည့် ဖြေရှင်းနည်းများသည် ဘူမိဌာန်းဆိုင်ရာ အတားအဆီးများနှင့် ဘတ်ဂျက်ကန့်သတ်ချက်များကို ကျော်လွှားနေပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် အရှေ့အာဖရိကနိုင်ငံရှိ ဆေးရုံများတွင် မီးလိုင်းဓာတ်အား မတည်ငြိမ်ဖြစ်ပါကပါ နေရောင်ခြည်စွမ်းအင်ဖြင့် အလုပ်လုပ်သည့် ဟိုက်ဘရစ် PSA ယူနစ်များသည် ၉၀% ခန့် စွမ်းဆောင်ရည်ဖြင့် ဆက်လက်အလုပ်လုပ်နေဆဲဖြစ်သည်။ ထို့အတူ ပီရူးနိုင်ငံရှိ ဝေးလံသော ဆေးခန်းများတွင် ဆရာဝန်များသည် သိုလှောင်စုဆောင်းရန် ကြီးမားသော တိုင်ကီများ မလိုအပ်ဘဲ အောက်စီဂျင်မှ နိုက်ထရိုဂျင်ကို ခွဲထုတ်ပေးသည့် ပိုက်ဆံသယ်ရလွယ်သော မော်ဂျျူးများကို အားကိုးနေကြသည်။ မက်ဝဲနှင့် နီပေါကဲ့သို့သော နေရာများတွင် ဈေးကြီးသော အရည်အောက်စီဂျင်များကို တင်ပို့ရာမှ လွဲ၍ အောက်စီဂျင်ထုတ်စက်များကို ဒေသတွင်း၌ ထုတ်လုပ်ခြင်းဖြင့် ဆေးရုံတစ်ကျောင်းလျှင် ကုန်ကျစရိတ်ကို သုံးပုံနှစ်ပုံခန့် လျှော့ချနိုင်ကြောင်း Global Fund မှ မကြာသေးမီက ထုတ်ဝေသော သုတေသနအရ သိရသည်။ ဤကဲ့သို့သော ဆန်းသစ်တီထွင်မှုများသည် သုံးစွဲနိုင်သည့် အရင်းအမြစ်များ ကန့်သတ်နေသော နေရာများတွင် အမှန်တကယ် ကွာခြားမှုကို ဖန်တီးပေးနိုင်ပါသည်။

ငြင်းခုံမှု ဆန်းစစ်ချက် - အချို့သော ဆေးရုံများသည် မိမိနေရာတွင် အောက်စီဂျင်ထုတ်စက်များကို အသုံးပြုရန် အဘယ်ကြောင့် ဆက်လက် ခုခံနေကြသနည်း

သက်သေပြနိုင်သော အကျိုးကျေးဇူးများရှိသော်လည်း ၂၀၂၄ ခုနှစ်တွင် စစ်တမ်းကောက်ယူခဲ့သည့် တတိယအဆင့် ဆေးရုံများ၏ ၂၈% သည် အသုံးပြုမှုကို အတားအဆီးအဖြစ် ဖော်ပြကြသည်။

1. ယုံကြည်စိတ်ချရမှု အားနည်းချက်များကို ယူဆမှု – 54% သော စီမံခန့်ခွဲသူများက PSA နည်းပညာအသစ်ထက် "စစ်မှုဆောင်အတွေ့အကြုံရှိ" အရည်အဖြစ် အောက်ဆီဂျင်ကို ဦးစားပေးကြသည်
2. ဝန်ထမ်းများ၏ ကျွမ်းကျင်မှု လိုအပ်ချက်များ – LMIC နိုင်ငံများရှိ 67% သော ကျန်းမာရေးစင်တာများတွင် အောက်ဆီဂျင် ထုတ်လုပ်ရေးစက်များ ထိန်းသိမ်းရန် ဇီဝဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အင်ဂျင်နီယာများ မရှိပါ
3. ရန်ပုံငွေ မော်ဒယ်များ မကိုက်ညီခြင်း – ကျန်းမာရေးဝန်ကြီးဌာနများ၏ 41% သည် အောက်ဆီဂျင်ကို အဆောက်အအုံအဖြစ်မဟုတ်ဘဲ သုံးစွဲပစ္စည်းအဖြစ် ဆက်လက်၍ ရန်ပုံငွေထောက်ပံ့နေဆဲဖြစ်သည်

ဥပမာအနေဖြင့် ဂါနာနှင့် ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံများတွင် ကုန်ပစ္စည်းအရောင်းအဝယ် သိုလှောင်မှုအနည်းငယ်ကို ဆောင်ရွက်ခြင်းနှင့် နေရာတွင်းထုတ်လုပ်မှုကို ပေါင်းစပ်ထားသော ဟိုက်ဘရစ်စနစ်များသည် မိုးဦးရာသီနှင့် ပို့ဆောင်ရေးဆန္ဒပြမှုများအတွင်း ဆေးကုသမှုပေးသူများ၏ ယုံကြည်မှုကို တိုးမြှင့်ပေးရုံသာမက ၉၉.၅ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ပုံမှန်ပေးပို့နိုင်မှုကို ထိန်းသိမ်းပေးနိုင်ကြောင်း လေ့လာမှုများအရ သိရှိရပါသည်။

နည်းပညာနှင့် မူဝါဒများဖြင့် ရေရှည်တည်တံ့သော အောက်ဆီဂျင်ပေးပို့မှုကို တိုးချဲ့ခြင်း

ကပ်ရောဂါကာလအပြီးတွင် ကျန်းမာရေးစင်တာများအတွက် အောက်ဆီဂျင်ထုတ်လုပ်မှုစနစ်များ၏ အခြေအနေများ

ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုစနစ်များသည် အဆိုပါ အစုလိုက်ပို့ဆောင်မှုနည်းလမ်းဟောင်းများ အမှန်တကယ် မည်မျှပျက်စီးလွယ်ကြောင်း ကပ်ရောဂါကပ်ရောဂါက ထုတ်ဖော်ပြသထားသောကြောင့် ဗဟိုချုပ်ကိုင်မှုလျှော့ချထားသော အောက်ဆီဂျင်ထုတ်လုပ်မှုသို့ တိုးများလာပါသည်။ Global Health Journal (2024) မှ မကြာသေးမီက ဒေတာများအရ ဆင်းရဲသောဒေသများရှိ ဆေးရုံများ၏ သုံးပုံနှစ်ပုံကဲ့သို့သော အရာများသည် ဆိုက်အောက်ဆီဂျင်ဂျင်နရေတာများကို ၎င်းတို့၏ရှိပြီးသား အောက်ဆီဂျင်အရည်သိုလှောင်မှုဖြင့် ပေါင်းစပ်လုပ်ဆောင်လာကြသည်။ ဤရောထွေးသောချဉ်းကပ်နည်းများသည် ၎င်းတို့ကို ထိုနေရာတွင် လိုအပ်သည်များကို ထုတ်လုပ်ပေးနိုင်ပြီး အရေးပေါ်အခြေအနေများကြုံလာသောအခါတွင် အရန်ပစ္စည်းများကို ပေးစွမ်းနိုင်သည်။ တော်တော်မိုက်တဲ့ နည်းပညာဆန်းသစ်တီထွင်မှုတွေက ဒါကိုလည်း ဖြစ်နိုင်ချေရှိတယ်။ Modular PSA အပင်များကို ရောက်ရန်ခက်ခဲသောနေရာများတွင်ပင် လျင်မြန်စွာတပ်ဆင်နိုင်ပြီး ဉာဏ်ရည်တုစွမ်းအားဖြင့် စမတ်စောင့်ကြည့်စစ်ဆေးသည့်စနစ်များသည် အရာများကို အချိန်အများစုတွင် ချောမွေ့စွာလည်ပတ်စေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဤစမတ်စနစ်များသည် မည်သည့်အရာမှ မပြိုကွဲမီ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသော ပြဿနာများအကြောင်းကို အမှန်တကယ်သတိပေးသောကြောင့် ဆေးရုံများသည် 98% စနစ်ဖွင့်ချိန်သို့ နီးကပ်လာပြီဖြစ်ကြောင်း အစီရင်ခံပါသည်။

ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အောက်စီဂျင် ဝင်ရောက်သုံးစွဲမှုတွင် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ မညီမျှမှုများနှင့် နည်းပညာအဖြေရှာမှုများ

တိုးတက်မှုများရှိခဲ့သော်လည်း ယခုအခါတွင် ဆူဒန်မြောက်ပိုင်းအာဖရိကတွင် ဒုတိယအဆင့် ဆေးရုံများ၏ အနက် ဝက်ခန့်မှာ ယုံကြည်စိတ်ချရသော အောက်စီဂျင် ပေးပို့မှုကို မရရှိဆဲဖြစ်ပါသည်။ မကြာသေးမီက WHO မှ ထုတ်ပြန်ချက်အရ အရှေ့တောင်အာရှတွင် ၁၂ ရာခိုင်နှုန်းသာ ရှိသည်ဟု ဆိုသည်။ သို့သော် ကတိကဝတ်ပြုနေသည့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုများလည်း ရှိပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် အာဖရိကတိုက်၏ ပထမဆုံး နိုင်ငံတကာ အောက်စီဂျင် ထုတ်လုပ်မှုကွန်ရက်ကို မကြာသေးမီက စတင်ခဲ့ခြင်းကို ယူဆောင်ကြည့်ပါ။ အောက်စီဂျင် ဝင်ရောက်သုံးစွဲမှုကို တိုးချဲ့ရာတွင် ရောနှောင်းငွေကြေးပေးချေမှုစနစ်များ အမှန်တကယ် အလုပ်ဖြစ်ကြောင်း ဤကဲ့သို့သော စီမံကိန်းများက ပြသနေပါသည်။ တိကျသော ဥပမာများကို ကြည့်ခြင်းဖြင့် အရာဝတ္ထုများကို နားလည်သဘောပေါက်စေပါသည်။ တန်ဇေးနီးယားရှိ TOL Gases ကုမ္ပဏီသည် အများပြည်သူနှင့် ပုဂ္ဂလိက မိတ်ဖက်ဖွဲ့မှုများကြောင့် ၎င်း၏ ထုတ်လုပ်မှုစွမ်းအားကို သုံးဆတိုးမြှင့်နိုင်ခဲ့ပါသည်။ ယခုအခါ ၎င်းတို့သည် အနီးအနားရှိ နိုင်ငံများသို့ အရည်အောက်စီဂျင်များကို ပို့ဆောင်ပေးနေပြီး ဒေသခံ ဆေးရုံများ၏ လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန် PSA စက်ရုံများကို လည်ပတ်နေဆဲဖြစ်ပါသည်။ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အရင်းအမြစ်များ ရှားပါးနေသော ဒေသများတွင် ဤကဲ့သို့သော လက်တွေ့ဖြေရှာမှုများက အရေးပါသော ကွာခြားမှုကို ဖန်တီးပေးပါသည်။

ပြည်သူ့ဆေးရုံကွန်ယက်များတွင် အောက်စီဂျင်ထုတ်လုပ်ရေးစနစ်များ တိုးချဲ့တပ်ဆင်ရန် ဗျူဟာများ

မဟာဗျူဟာ	အကောင်အထည်ဖော်မှု လမ်းကြောင်း	သက်ရောက်မှု တိုင်းတာချက်
ရောစပ် ငွေကြေးပံ့ပိုးမှု	ချေးငွေများ + နိမ့်နိမ့်နှုန်း ချေးငွေများ	lMIC ဆေးရုံများအတွက် ကုန်ကျစရိတ် ၄၀% လျှော့ချပေးခြင်း
မော်ဒျူလာ PSA ယူနစ်များ	ကွန်တိန်နာစက်ရုံများကို ကြိုတင်ဒီဇိုင်းဆွဲထားခြင်း	၁၈ လကြာ တည်ဆောက်မှုနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ၈ ပတ်အတွင်း တပ်ဆင်နိုင်ခြင်း
ဝန်ဆောင်မှုအဖြစ် အောက်စီဂျင်	စာကြည့်တိုက် ထိန်သိမ်းရေး မော်ဒယ်များ	စမ်းသပ်ဒေသများတွင် 99% စနစ်ယုံကြည်စိတ်ချရမှု

2021 ခုနှစ်မှစ၍ အောက်ဆီဂျင်ကို အရေးပေါ်ဆေးဝါးအဖြစ် အသုံးပြုရန် အမျိုးသားရေးမူဝါဒများကြောင့် နိုင်ငံ 22 နိုင်ငံတွင် အသုံးပြုမှုများလာခဲ့သည်။ အောင်မြင်စွာ တိုးချဲ့အသုံးပြုနိုင်ရန်အတွက် လေ့ကျင့်သင်ကြားပေးမှုများကို တစ်ပြိုင်နက် လုပ်ဆောင်ပေးရန် လိုအပ်ပါသည် – WHO အတည်ပြုထားသော အောက်ဆီဂျင် ထုတ်လုပ်မှု ပရိုတိုကောလ်များကို အသုံးပြုသည့် ဆေးရုံများတွင် စံနှုန်းမကျော်လွန်သော အကောင်အထည်ဖော်မှုများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက လည်ပတ်မှု ပြတ်တောက်မှု 73% နည်းပါးစေသည်။

FAQ အပိုင်း

နိမ့်ပါးသောနှင့် အလတ်စားဝင်ငွေရှိ နိုင်ငံများတွင် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အောက်ဆီဂျင် ကင်းလွတ်မှု၏ အဓိက အကြောင်းရင်းများမှာ အဘယ်နည်း။

အဓိက အကြောင်းရင်းများတွင် ပလုတ် အောက်ဆီမီတာများ မရှိခြင်း၊ အောက်ဆီဂျင် စီလင်ဒါများ ပို့ဆောင်မှုနှောင့်နှေးခြင်းနှင့် မိသားစုအများအပြားအတွက် အဟန့်အတားဖြစ်စေသည့် ဈေးကြီးမှုများ ပါဝင်ပါသည်။

PSA အောက်ဆီဂျင် ထုတ်စက်များ အလုပ်လုပ်ပုံမှာ အဘယ်နည်း။

PSA ထုတ်စက်များသည် လေကို ဖိသိပ်ခြင်း၊ နိုက်ထရိုဂျင်ကို စုပ်ယူခြင်းနှင့် အောက်ဆီဂျင် ထုတ်လုပ်ခြင်းတို့ကို ပါဝင်သော လုပ်ငန်းစဉ်များမှတစ်ဆင့် ဖိအားပေးထားသော လေမှ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အဆင့်အတန်းရှိ အောက်ဆီဂျင်ကို ရယူရန် မော်လီကျူးလာ စီးရီးများကို အသုံးပြုပါသည်။

ဆေးရုံများတွင် PSA အောက်ဆီဂျင် ထုတ်စက်များ အသုံးပြုခြင်း၏ အကျိုးကျေးဇူးများမှာ အဘယ်နည်း။

အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ စရိတ်သက်သာပြီး အပြင်မှ ပို့ဆောင်ရမှုများအပေါ် မှီခိုမှုကို လျော့နည်းစေကာ မီးပျက်နေစဉ်ကာလအတွင်းတွင်ပင် ဆက်တိုက်ထောက်ပံ့ပေးနိုင်သည်။

PSA အောက်စီဂျင် ထုတ်စက်များကို ကျူးကျော်အသုံးပြုရာတွင် ဆေးရုံများ ရင်ဆိုင်နေရသော စိန်ခေါ်မှုများမှာ အဘယ်နည်း။

စိန်ခေါ်မှုများတွင် အခြေခံအဆောက်အအုံဆိုင်ရာ ကုန်ကျစရိတ်၊ ယုံကြည်စိတ်ချရမှု အားနည်းမှုကို မြင်တွေ့မှု၊ ဝန်ထမ်းများ၏ ကျွမ်းကျင်မှု အားနည်းချက်များနှင့် ရန်ပုံငွေ မော်ဒယ်များ မကိုက်ညီမှုတို့ ပါဝင်သည်။

အောက်စီဂျင် ထုတ်စက်များ တပ်ဆင်မှုကို ချဲ့ထွင်ရန် ထိရောက်သော ဗျူဟာများမှာ အဘယ်နည်း။

ဗျူဟာများတွင် ရောထွေး ရန်ပုံငွေပေါင်းစပ်မှု၊ မော်ဂျျူလာ PSA ယူနစ်များနှင့် ဝန်ဆောင်မှုအတွက် လစဉ်ကြေးပေးချေသည့် စီမံခန့်ခွဲမှု မော်ဒယ်များ ပါဝင်သည်။